bakýþlarýma tutturdum gözlerini ve çok uzaklara diktim gözlerimi hani uzak dursun benden diye ama bilirim uzun yollar sonundan da dönersin çaresiz bir gün doðumuyla.. bir an býrak geçmiþe yaþanmýþlýklarý desem de kendime bir an gülümserim,belki diye baþlayan bir cümlenin sonu olur ardýný getiremem de sonra yine ayný masal sana dair korkularýmý fýsýldar uykularýma..
o dün varya bir büyülü masalýn dizlerinde uyutmuþtun hani beni sessiz bir rutine binmiþti dýþýmýzda kalanlar hani uyandýrmasýnlar diye… sonra bir sabahtý sen uyandýrdýn bir beyaz sabahýn kör mutluluðundan.. o sabahýn eþkalini çizdim kafamda çok sonralarý kayýtlara geçti: þehir hatlarý vapuru kalkýyordu sahilden ve sen gidiyordun içimden…
son bir söz.. bakma öyle bana bir daha artýk bil ben bakýþlarýný gönderdim uzaklara.. Sosyal Medyada Paylaşın:
sorch Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.