EVELİKLER DİŞGAYADA DAL VERİR
Þu senin bibin de, salmýyo suya,
Göremem yüzünü, gara yasým var.!
Benim çektiðimi, el âlem duya,
Gurbet elde, düzen tutmaz sazým var.!
Evinizin poyraz yaný Guruca,
Nazlý yârim, bi su versen duruca.
Beliklerin top top olmuþ sarýca,
Benim sende ta güçcükden gözüm var.!
Yine yeþillendi, Türkmen obasý,
Aleyçiði guramamýþ babasý.
Guytulukdan el ediyo abasý,
Göðguyunun arkacýnda yozum var.!
Evelikler diþgayada dal verir,
Arýlarý bin çiçekten bal verir.
Herkes sevdiðine ala gül verir,
Iþmar etme, sana bir çift sözüm var.!
Almýþ sitili de, goyun saðýyo,
Deli gönül bi gözele aðýyo.
Gözyaþlarým yaðmur gibi yaðýyo,
Guzular içinde, emlik guzum var.!
Garyataðý, kekliklerin duraðý,
Havas olmuþ, daðýlmamýþ meraðý.
Fildiþinden, el oymasý taraðý,
Yaylalarýn goyaðýnda bazým var.!
Elemiþ ununu, asmýþ eleði,
Kavi olmuþ, sýrtýndaki þeleði.
Has tiftikden gönderdiðin yeleði,
Gara gözlü sevdiðimde, nazým var.!
Malý gayasýna çýktým oturdum,
Çerçiden alýp da, kenger götürdüm.
Bi gara sevdâya, ömrüm bitirdim,
Yâr elinde tükenecek özüm var.!
..............................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.