Suat TUTAK
04. 12. 2008
O toprak yollarda, o sabunlu sularýnda
Atlaya, zýplaya yürüdüðümüz yollarda
Yýllar yýlý baharýnda, yazýnda, kýþýnda
Ýnsanlarýn daha güleç, sevimliydi Söke’m
Sevdalarýn sevda, daha bir baþkaydýn Söke’m
Büyüdükçe küçüldün, yaþanmaz oldun Söke’m.
Senden kazananlar bir ADA, DÝDÝM yarattý
Gidip baþka baþka kentlere yatýrým yaptý
Seninle var olanlar, adýný anmaz oldu
Gelip de gitmeyenler, beline kazma vurdu
Kocakelle Çeþmen yok oldu, Þarlak kurudu
Geleceðin mühürlendi, Kocaköyüm Söke’m.
Her yýl Nisan, Mayýs aylarýnda tüm insanlar
Lale Daðý’ na, Sevda Daðý’ na doluþurlar
Aþýðý, sevdalýsý o yolda buluþurlar
Ada yolu, hem Aydýn yolunda toplaþýrlar
Çay demlenir, top oynanýr, þarkýlar söylenir
Âþýklar, maþukun yolunu gözlerdi Söke’m.
Hýdrellez gününde çay boyuna dizilirler
Büyük, küçük tüm insanlar orada eðlenir
Boydan boya çay, taþ evlerle þenlenir
Bin bir türlü derde, bin bir dilekler dilenir
Bir dünya tatlýsý ömür sürülürdü Söke’m
Dertler, kederler o gün unutulurdu Söke’m.
Gül dalýna bozuk para baðlanýp, asýlýr
Ev kapýlarýna türlü çiçekler baðlanýr
Çilingir sofralarý öbek öbek açýlýr
Aslan sütü, Atatürk mezesiyle içilir
Önce Cümbüþ, sonra Keman ile Hicaz geçilir
Serden geçilir de, yardan geçilmezdi Söke’m.
Dolum dolum dolup taþardý sofrada aþlar
Mozaik tabloda yerini bulurdu taþlar
Ne göz kaþ oynardý, hep önde eðikti baþlar
Yarýndan korku yoktu, sevgi içindi yaþlar
Böyle bir Söke’ydi yýllar önce benim Söke’m
Þimdiyse, boynu bükük Kocaköy oldu Söke’m.
19. 06. 2005
Suat TUTAK