YAZ KATİP YAZ

Yaz, katip yaz!
Hüseyn-i kerbela matem hakký için yaz
Oniki imam Þahýmerdan hakký için yaz!
Öyle bir yaz ki dað, taþ ayaklansýn
Öyle bir yaz ki
Karanlýklar üstümüzden uzaklaþsýn

Selvi söðütlerin gölgesine uzanmak özgürce
Bir solukluk uyku çekmek ürkütülmeden
Katýðýma ekmek doðramak
Yutkunmak lokmalarý tedirgin edilmeden
Ve
Yayla rüzgarlarýnda soluklanmak
Bahar dalý gibi çiçek açmak yamaçlarda
Bozlak havasýnýn derinliðinde
Çocuk beþiði gibi salýnmak
Ve uðraþmak, ve okumak, ve yazmak muradým

Yaz ki..
Ýnsan kýlýðýnda dolaþmasýn silahlar
Dolaþmasýn bombalar insan kýlýðýnda
Top deðil, tüfek deðil
Býçak, kama, þiþ deðil
Kalem tutmalý ellerim benim
Ve
Savaþ deðil sevda türküleri söylemeli
Dillerim benim

Yanýk bir hava tutturmalýym Karacaoðlandan
Aþýk Veysellerden, Nazýmlardan
Dere kenarýnda ki armut aðacýnýn altýnda
Düþler kurmalýyým geleceðe dair
Düþler kurmalýyým sevdalarýmdan
Çocuklar oynaþmalý
Cývýl cývýl kuþlar bahçelerimde
Gelinler kýzlar gezinmeli allý yeþilli
Gelinler kýzlar
Sevmeye koþulu yüreðimde

Yaz katip yaz!
Eline kurban olam yaz
Diline kurban olam yaz
Bir bir kopartýldý
Söküldü topraðýndan sarý çiðdemler
Ateþe verildi Pir Sultanýn asýldýðý yerde
Lale, sümbül, tekmil çiçekler
Ve
Boynu bükük þimdi Anadoluda çocuklarýn
Boynu bükük eli koynunda
Analarýn, kadýnlarýn, kýzlarýn
Yetim çocuklar gibi kenara itilmiþ sevda
Yetim çocuklar gibi yalnýz
Görünmez, duyulmaz bir ses haykýrýr
Titreþimi deprem yaratýr haksýzlýða uðramýþlarýn
Volkaný içindedir yetim kalmýþlarýn
Ateþi derindedir sevdalarýnýn
Anadolu gibi, Mustafa Kemal gibi

Sýcaklýk sana hasret ey halkým! dostluk sana hasret
Yasýný yüreðimde hissettiðim
Ozanlar sana hasret
Yolunu gözler hasretin
Yolunu bekler, geç kalýnmadan
Böyle gitmek olmaz sevdaya
Yüreðinde ki umutsuzluðu sil
Korkuyu sil göz bebeklerinden
Güneþ gibi ýþýldasýn
Çoban yýldýzý gibi parlasýn
Bakýþlarýnda yüreðin
Ve
Ýþte o zaman bükülmez
Bükülmez!
Sevgiyle güçlenen bileðin

Yaz katip yaz!
Noktasýna virgülüne kadar yaz!
Kara duman kaplamýþ Çamlýbelleri
Kara duman oturmuþ yüreklere
Aðýtlar konmuþ baykuþlar gibi
Aðýtlar konmuþ
Sazýmýn tellerine

Türkülere yanýk kokusu bulaþtý diye yaz
Yanýk kokusu geliyor Sivas yaylasýndan
Yanýk kokusu rüzgarlarda
Ve
Utancýndan baþý yerde dað çiçeklerinin
Utancýndan boynu bükük þimdi
Bizim orda menekþelerin

Henüz uç vermedi topraða düþmüþ tohum
Boy atmadý altýn sarýsý baþaklar
Oynamaya vakit bulamadý tozdan dumandan
Sümük salya çocuklar
Canlarým can olalým
Dostlarým dost olalým
Bakýn...
Gül tomurcuðun içinde hapis kalmýþ diyorlar
Ha soldu, ha solacak, ha öldü, ha ölecek
Bülbülün ayak seslerinde kulaðý
Son umut
Gelmese de bekleyecek
Ve bekletmek
Ve gitmemek niye...

Yaz katip,
Üstüne basa basa, altýný çize çize yaz
Kýzýlýrmak ateþ almýþ Sývas yöresinde
Gökyüzünü ateþ sarmýþ diyorlar
Alýcý kuþlar kanat germiþ havada
Akbabalar Çamlýbelde pusuda
Ey sevdanýn kýrýk yolcusu
Bir bak!..
Gözyaþlarý kirpiklerde buz tutmuþ
Bir türkü söyle ki erisin
Bir türkü söyle ki yürüsün
Bu ne gaflet?..
Çok mu zor bir türkü tutturmak
Çok mu zor yürümek yan yana
Yürümek sevdaya doðru
Yürümek þaha doðru
Yürümek insana doðru

KAYA DEÐÝRMEN




Sosyal Medyada Paylaşın: