ANKARA
Doðduðum þehir,Ankara.
Yollarýnda kaybolduðum bazen,
Yaðmurunda ýslandýðým,
Havasýný soluduðum Ankara,
Yeni yeni fark ediyorum,
Ben, sende büyüyorum...
Düþe kalka kaldýrýmlarýnda,
Kalem ve silgi kokan o eski sýralarýnda,
Bazen boðsan da gözyaþlarýna,
Üþütsen de rüzgarlarýnla,
Doðduðum þehir, Ankara
Aþýðým sana...
Kalabalýk bayram sabahlarýna,
Sokaklardaki çocuk cývýltýlarýna,
Seni düþünüyorum yazdýðým her satýrda ,
Dinlediðim her hüzünlü þarkýda.
Seni çiziyorum,
Hayattý öðrettiðin kara tahtalara.
Sensiz bir þehrin, hikayesini anlatýrken onlara,
Gecenin hüznü çöktü odamýn karanlýðýna.
Ne tuhaf,bu son günüm þimdi buralarda.
Doðduðum þehir,Ankara.
Hayran olsamda sana,
Gidiyorum ben ,
Sus,aðlama
ELVEDA!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.