Elbet Güneş Doğacak
Hain vurdukça altýndan kalkamaz olduk yükün
Bin bir dertle dermansýz, eyledik dilde sükûn.
Susma ey dil; Neferi isen sen, Atatürk’ün
De, çaðlardýr belasý “Hainler” oldu Türk’ün.
Ne oldu Sümer’lere, Ýskit, Saka ve yekûn?
Farkýnda mýsýn dünya, “Mayalar” senin kökün..
Kayýp kýta “Mu” senin, ummanlar, Gök-Türk’ün!
Beþ kýtaya daðýldýn, Ergenekon bir öykün!
Al-Taydan yay gererdin “Tuna” ya düþerdi okun
Tufanlar yaratýrdýn, düþmandan yoktu korkun.
Taht kavgalarý, isyan.. Türk’ü Türk’e kýrdýrdý dün
‘Sen, Âdem olarak var oldun’ aðýrdýr yükün?
Ezeli gardaþlarý düþman eyledi hain
…Kürt, Laz, Çerkez diyerek parçaladýlar kökün
Fakr-ü zaruret içre, harap, bitap bin zebun;
Kan akar oluk, oluk feryat figanda bu gün.
Bu þeraitten vahim her bir mebus gaflette…
Tarihten ders almamýþ, düþünür yalnýz küpün
Þahit divana yine þanlý bir tarih yeter
Geri dön þöyle bir bak göðe yayýlmýþ kokun!
Ben garibi zayi –mülk, yalnýz banadýr yokun
Her daim ecnebiyle, yanýnda oldun tokun..
Süzün sabrý elekten, taþlarý surdan sökün
Vekilim; vurun, kýrýn, bölün, kývýrýn sokun!
Hattý müdafaayý yýkmak çün fevk’e çýkýn
Sarsýlmayan kaleyi, sathý kökünden yýkýn.
Bölünmezliðe bomba koyun kurþunlar sýkýn
Vatan, millet ve bayrak diyeni hapse týkýn
Menzil-i maksuduna erersin eyle sebat!
Tarihim tekerrürdür, hainlik devri hakkýn.
Revayý hak ile Millet, yönetilir bi hakkýn
Ey hain cemaati; Kýrbacý yoktur, Hakk’ýn
Elbet güneþ doðacak, arþý âlâya bakýn
Dirilmiþ Neferiler geliyor akýn, akýn..
ÇANAKKALE – 1 Mart 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.