Ne gönülden uzaksýn ne de gözden ýrak, Ellerime dokunduðunda maziyi hatýrlarým. Basmadýðýn toprak oluyor kurak, Gözlerime baktýðýnda taþýyor göz pýnarlarým.
Yakar yüreðimi keder dolu dipsiz kuyu, Çöl topraðýný yaktýðý gibi güneþin, Çoktan unuttu geceler uykuyu, Yastýðýmdan gitti gideli nefesin.
Sessizce doldu geceye yine can sýkýntýsý, Aydýnlýðý getirmez artýk bu bekleyiþ, Volkan gibi patlayan depresif tavýrlarý, Daha da alevlendiriyor bir sancýlý özleyiþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Coşkun IŞIKDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.