BENÝM MEKTUBUM...
bir kaç dakika sonra
þu önümde duran beyaz kaðýdýn sinesine
damarlarýmda tekdüze dolaþan mürekkeple
aþk ve veda mektubum ayný anda yazýlacak
ve bilesin ki
Bu mektubun baþý saygýlarýmla baþlayýp sonu selam ile bitmeyecek
köþesi de sandýðýn gibi hasretle yakýlmayacak
üzerine gözyaþý damlayacak ama zarfýn aðzý örtülmeyecek
sað üst köþesine de 25 kuruþluk pullardan yapýþtýrýlmayacak
zarfýn içine yeni çektirilmiþ bir resim konmayacak
ve bilki hiçkimse de bu mektubu okumaya tenezzül etmeyecek
ptt ye baðlý hiç bir postacý da bu mektup için kapýný calmayacak
bilmiyorum ama herhalde
damar mürekkebi ile yazýlan bir mektubun olsa olsa
postacýsý diyanete baðlý bir imam
okuyucusu da muhterem cemaat olur
imam sorar cemaate ’er kiþiyi nasýl bilirdiniz’diye
cemaatte ancak ’aþýk bilirdik’ diyebilir
e daha ne desinler -aþýk bilirdikten gayrý
ve tabutun önündeki çerçeveli resim de galiba zarfa sýðmaz
bu mektubun pulu da ancak yakalarda siyah beyaz bir vesikalýk olur
pulun damgasýda alnýmdan geçen bir toplu iðne
arkamdan gözyaþý dökülür
ve kara toprakla ancak kabrim örtülür
mektubun zarfýda kesinlikle örtülmeden çöpe atýllýr
ben ölüp sen kalýnca zaten hasretin bende cehennem olur korlanýr
mektubun köþesine de hacet kalmaz unutulur
ve bilki
bu mektupta ne saygý ne de selam vardýr
çünkü zaten bu mektup enikonu iki kelime barýndýrýr
enikonu iki kelime barýndýrýr....oda!
seni seviyorum....
seni seviyorum....
[m.ç]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.