Kalbime sansür uygulamýyor kalemim Aþk dilimde kabadayý sözlerini hakim kýlýyor Asýlsýz cümleler çiziyor düþlerime Ve kaçak kelimeler kovalýyorum aðzýmda Bir ayrýlýk pençesini sallýyor üstüme Yýðýlýp düþüyorum yüz üstü Ayrýlýða, düþkünlüðüm ekleniyor Kabuk baðlanmaz bir yara açýlýyor yüzüme Garip dir, ismin yazmýyor ama... Alnýmdan sen kanýyorsun,
Hekimi sen oluyorsun aðrýlarýmýn Yaralarýma sarýyorsun müsvedde geceyi Ve ben tozlanmýþ bir hayalin içinde buluyorum kendimi Ýçine aþk kaçýyor gözümün Kalemi cýmbýz eyliyorum, Ve kan karmasý yaþlarýmý, Bir bir söküyorum gözlerimden Kabullendim, seni göremiyorum ama... Gözlerimden sen kanýyorsun.
Aþk’da nedir? Emanet edilen bir his. Ben ayrýlýðýna bile ihanet etmedim. Bak, ýzdýrap dili kesiliyor yaralarýmýn Pullayýp yolladýðýn bu aþka Kýrýk dökük þiirler yazýyorum Yüreðimin kollarýný sývýyorum Her gece adýný anýp baþlýyorum kaldýðým yerden Tercümaný kesiliyorum aþkýmýn Biliyorum, seni anlatamam ama... Kalemim den, sen kanýyorsun.
Gece, çalýntý bir yürekle tutukluyor beni Açýða alýnýyor bütün aydýnlýklar Zifir kesiliyor ömrümün tüm aný Ve ben kuytularda yüreðimi yakýyorum, yakýlýyorum Yanýyorum, Seni Seviyorum ama... Kalbim de, Sen yanýyorsun.
Hasan Saðcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
hasansağcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.