MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
KABRİMİN BULUNDUĞU TEPEDEYİM
Özlem Maria Zafer
KABRİMİN BULUNDUĞU TEPEDEYİM
KABRÝMÝN BULUNDUÐU TEPEDEYÝM
Sessizliðimin içine gömdüm kabrimi.
Yine sessizce, sakince,
Sardým kendimi kendime.
Uzak diyarlarýn solukladýðý gökyüzünde
Uçan iki kanatlý kuþtum,
Ýnci saçlý kýzýn baþýna konan.
Sevdamýn kucaðý,
Kabrimi sorma, “nerede?”
Uzanýp dokunamadýðýn,
Kanatlanýp uçamadýðýn,
Nefes alýp veremediðin
Bir yerin tam ortasýndayým.
Asya’nýn en rüzgarlý tepesinin,
Sað köþesinde gömülü, gönül kabrim.
Neyzar’ýn sol tarafýndan bir kapýya dayanýr.
Mavi güllerin gülüþü…
Yalýn ayaklý patikadan çýkarsýn,
Çekik gözlü kýzlarýn derinliðine.
Yiðitlerin atlara semer vurmadýðý diyarýn,
Bahçesidir orasý…
Kartalla arkadaþ olunan semada
Gündüz vakti yýldýzlar açar.
Kabrimin tam üzerinde
Al bir duvak dalgalanýr…
Meraklara gark olma:
“Nereden seslenir, bu kalem ucu” diye.
En sessiz yerdir yeryüzünde
Ellerimin dokunduðu mekan.
Kurtlarýn göz bebeklerine bakan,
Daðlardan gemilerin süzüldüðü,
Keçe perdeli evimin içinde
Ninemin beþiðini sallar, torunum.
Kabrimin baþýnda topraðýmý çiðneme!
Kalplerin saðýr çýðlýðý,
Tarihe býrak beni.
“DOÐU TÜRKÝSTAN DOKUYAYIM…”
25 þubat 2009 gece
ATÝKE RANA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem Maria Zafer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Hoş Geldin Kırk Yaşım
KOMİK BİR RESİM
İhtiyar kadın kim?
MASUM YÜZ
NUR, HİLAL OLMUŞ O SABAH
RÜYADA YAŞAYAN MASAL… "ŞEHR-İ ZÜMRÜD"
Ceylan…
PERİ TANEM “ AKLIN HÂLÂ OYUNDAYMIŞ”
Gidişine çelme takamadım, durup belki biraz daha kalırsın diye….
Sessiz Geçer