dur desem, durur mu dünya bilmiyorum?
güneþe gel desem kabul eder mi?
nil nehri yýkar mý
gözyaþýnda boðulmuþ
kan revan içinde
çocukluðumun hayallerini?
kalemlerim olacaktý
rengarenk...
üzerime bombalara kusan gökyüzüne
"barýþ" diye yazacaktým mutluluðun adýný...
ölmüþ babam tutup ellerimden
büyüklerin bu kan kokan dünyasýnda
büyüklerin olmadýðý yerlere götürecekti beni
karþýmda masmavibir göl olacaktý
yakamozlarýný taþlarla rahatsýz ettiððim
küçücük gölgemi
dev gibi namlusuna hedef seçen
"insan" icadý bu tank deðil...
ne yaptým ki ben
anneme sýmsýký sarýlmaktan baþka?
ya babam?
getirdiði ekmekler
onlarýn sofrasýndan mý çalýndý sanki?
aðladýðýmý görmesin kimseler
diye mi baðladýnýz gözlerimi?
korkmayýn,
kendi çocukalrýndan baþka
çocuk yoktur onlar için dünyada...
gözlerim çölleri denizlere de çevirse
görmezler kendi çocukalrýnýn
þýmarýk gözyaþalrýndan baþkasýný...
hangi lisaný konuþuyor elinizdeki silah
söyleyin de bekletmesin artýk
utanmayý bilmeyen yüzlerinizi
görmekten utanýyorum artýk!!!