kar yaðar düþlerime ömrüm üþür umudum düþer þakalarýma kaldýrýmlardan silinir ayak izlerim yavaþ yavaþ söner isli kandilim bu ben miyim kendimden çekip giden
sabahý yok artýk geceler güne susmuþ yavaþca silinir adým künyem düþer dünyadan bilirim bilrimde kandýrýrým çocuk yüreðimi gülerim yalandan
adý yok mevsimlerin elleri ayaz bir zamanýn yoluna düþtü yolum ha bu sabah ha yarýn akþam fark edermi eyy ömür dönüþü olmayan yolda ha aðlamýþým ha gülmüþüm efsunlu bir bir gecede susar dilim
güneþ neden buz kesti neden karanlýk hücrem üþüyorum üþüyor tenim ve sessizce baðýrsam gelin desem bu ben miyim eller üzerinde giden çok erken daha gitmesem