Çay Hâleti
Süzülür de huzurun öz suyu demlikten bardaða.
Çay diye geçer adý damgasýný vurur her çaða.
Ýçene unvaný sorulmaz ne amele ne aða.
Bakýþý fettan, imbik güzeli,kabý ince belli.
Bardakta dilber bilinir, fincandaysa aþiftedir.
Þekeri tek tek atýlýr, kaþýk bardakla çiftedir.
Ýçene rayihasý hoþ, içmeyende de ukdedir.
Süzülüþü yakan cilve, tavrýysa kendince belli.
Ýmbikten geçen güzellik, eda, tavýr naz niyazdýr.
Kýzýl saçlarý efsane, yakýþý sanki de yazdýr.
Kiraz dudaklarda ateþ, kýþýn kardaki beyazdýr.
Sevgilide yakan buse, semaverde çifte telli.
Onca hengâme içinde durulur bardaða dolar.
Gören ondan vazgeçemez puslu hayallere dalar.
Çözülür suyu görünce haz rengini suya salar.
Diller ondan bahsederken konuþmayan tatlý dilli.
Ankara,26.02.2009 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.