Akasyam

Rüzgar savurduðu zaman!
Seni o yana..
Beni bu yana...
Bir akasya fidesi diktim!
O zamanlardý...
Topraða.


O hala henüz...
Bir fide daha!
Büyüyordu..
Ufaktan ufaða...
Sonra da!
Palazlanacaktý...
Bembeyaz...
Çiçeklerinden!
Mis kokular...
Saçacaktý.


Ben gidiyordum ...
Yakýnda,
Buralardan, uzaklara!
O yüzden...
Dün gece!
Yine...
Uykularým kaçmýþtý.


Ýçimden...
Senden bir istekte..
Bulunmayý, hayal ettim.
Akasyamý...
Bahçemize alýr mýsýn?
Uyudum.


Gece bitmiþti...
Sabah kalktým!
Ýlk iþim
Akasyamý...
Çiçeklerimi..
Sulayacaktým.


Ne göreyim?
Yýllardýr ayný yerinde...
Duran akasyam..
Çiçeklerim?
Yoklardý.


Herkes þaþýrdý kaldý...
Bu duruma!
Ya ben?
Yok hayýr!
Ben þaþýrmadým!
Sadece...
Üzüldüm.


Kayýplara...
Alýþamayanlardandým,
Sadece...
Üzüldüm.






Müfide DECDELÝ
06/06/2007/Balýkesir

Sosyal Medyada Paylaşın: