YÜREĞİMDEKİ ESARET

Pusuya yattý düþman biz uyurken yatakta
Millet aç ve periþan nice garip batakta

Elindeki çamurlar yüreðine bulaþmýþ
Derdi birken garibin on binlere ulaþmýþ

Bir sürü kör adamlar oyun derdinde iken
Fakirin olmazlarý, yüreðe battý diken

Gözlere katran sürdü dünya sevdalýlarý
Bir kazanda piþtiler güya kavgalýlarý

Dört yandan vurdu bize milletimin düþmaný
Ayýrmadý vururken ne zayýfý… Þiþmaný

Yerle bir oldu bütün çoluk çocuk milletim
Sahiplerim toprakta milletim kaldý yetim

Gözünü diktin daða daðdan mý gelir sahip
Yine boynuma geçti uyuyunca yaðlý ip

Yýllarca koþup durdum bir yeþil ot peþinde
Ben “bende” olup gezdim, düþmanýmsa iþinde

Gözyaþým pýnar oldu aktý ovaya bütün
Yaram kangren oldu doktorum bastý tütün

Sarýlmadý yaramýz uzandýk kuru yere
Su beklerken kuruduk! Netice? Kuru dere!

Her seferde aldandýk her zaman yaya kaldýk
Çoluk çocuk birlikte derin hülyaya daldýk

Ceketimin cepleri baþka cepken de kaldý
Ben kazandým yýllarca varýmý eller aldý

Vaatle kandýrdýlar yýllar yýlý bizleri
Boþ yere süründürdük taþlý yolda dizleri

Yeter artýk diyelim baþýmýz kalksýn göðe
Ömür tüketmeyelim ulaþmak için köye

Yükselsin ahlak töre ana ata bilinsin
Yüreðimden esaret çamur izi silinsin

Mustafa Göktekin

Sosyal Medyada Paylaşın: