SENİ GÖRDÜM
Çocukluk hatýramý; bir bir serdim önüne.
Bahçelerden gül diye, acý derdim önüne.
Kalýn ip bulamayýp, çalý gerdim önüne.
Oturup aðlýyorken, karþýmda seni gördüm.
Kurþun askerleriyle, öðretmen Alim coþar.
Yüreðimden çýkmadýn, þýmarýk salim coþar.
Geçmiþi hatýrlasam, inan ki halim coþar.
Küllenince yaralar, karþýmda seni gördüm.
Neden karanlýk her yer, yine soldu aynalar.
Güneþi bekledim hep, çünkü yoktu aynalar.
Yak ne kadar mum varsa, gör bak doldu aynalar.
Tam da alýþtým derken, karþýmda seni gördüm.
Bu ayakla gidersen, aþýlmaz daðlar dedim.
Þimdi ölüden pek te, farksýz saðlar dedim.
Sanata ayar için, incedir yaðlar dedim.
Sýkarken vidalarý, karþýmda seni gördüm.
Ne tufanlar yaþadým, tortu içimde kaldý.
Silerim umuduyla, aklým geçimde kaldý.
Çiçek çiçek dolaþtým, tasam seçimde kaldý.
Papatyadan fal tuttum, karþýmda seni gördüm.
Yaþadýðým yýllarý, elimle sele verdim.
Kazandýðým ne varsa, yakarak yele verdim.
Kýrkýnda merak edip, sazdaki tele verdim.
Çalamadým bir türlü, karþýmda seni gördüm.
24.11.2008
Ahmet Çelik
Ceyhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.