CAM KIRIĞI GÖZLERİM

CAM KIRIÐI GÖZLERÝM

Cam kýrýðý gözlerimde
Bir kelebektin üç günlük ömrümde

Kirpiklerinde gizlenen sözlerde gördüm
Ruhumun yaralý sýðýrcýk misali süzülüþünü

Yaþanan acýlarla taþlaþýyorken kalbim
Gözlerinde bekledim bir ömrün ölüþünü

Baþýmý göðsüne yasladýðýnda duyacaksýn
Daðlarda kardelenlerin sonsuz gülüþünü

Derinlerden geliyordu yorgun bir uðultu
Ýsyandaydý ölüler Hades’e
Geçilmez barikatlardan yol buldu sular
Kanadý gözyaþlarýyla varoluþun pýnarý
Ömrün sýzlayarak göreceksin
Yalnýzlýðýn derin yamaçlarýndan kopan
Kankýzýlý çýðýn gönlüne düþüþünü

Karanlýk bir nehirdi gece yarýsý
Gece, þehrin sokaklarýndan akan katran karasý

Cam kýrýðý gözlerimle gördüm
Kýrýk dökük bir sandalýn
Çaðlayarak akan hýrçýn dalganýn
Ýçinde bir çift siyah gözdün

Karanlýðýn nehrinde
Hýrçýn dalgalar arasýnda
Bir ine bir çýka kayboldun

Gece yarýsý yürüdük bu þehrin yollarýnda
Ýki yabancý insan gibi yalnýzlýðýn kollarýnda
Dokunsam yanacaktý tenin bir kibrit çakýmý mesafeden

Bakýþýnla donuklaþtý iklimin gelgitleri
Düþsel bir boþlukta yaþadýk çekgitleri
Anlamýný arayan dizelerin içinde bir uðultu oldun.

Aðýtlarla anýlan izbe yalnýzlýk dehlizinde
Sözlerim çarptý duvardan vurdu yüzüme

Düþlere sarýldým, yaðmur yaðarken,
Unuttum yüzünü, kaldý hatýran ay doðarken


Coþkun Mutlu / Hüznünþairi
huznunsairi@gmail.com

Sosyal Medyada Paylaşın: