Yaðmurdur aslýnda var eden ellerimizi
Dostlarýmýz bile anlamaz bazý hallerimizi
Ve dökecektir içini elbette yalnýzlýðýmýz
Aydýnlanmamýþlýða adanmýþ öyküler gibi
O sözler kýlýçtýr ve saplanmýþtýr kendi karanlýðýma
Hep sýzlatacak bilirim sabah ayazlarýnda
Pencerelerinde göz izlerimiz asýlý durur
Seyreder gerçeðin izbeliðini seyreyler durur
Unutulmayacaklara doðar gün, hiç unutmayacaklarýmýza
Yetinmez düþlemekle satýrlar
Hiç yerine gelmeyeceklere aðlar,
Gizli bahçelerde unuttuðum kadýnlar
Hiç yaþanmayacaklara aðlar,
Ýçimde eski bir kale gibi yýkýlmadan dururlar
Belki de bir rüyadýr
Derin, uçsuz bucaksýz yalanlar deðildir gerçek
Günden güne…
Belki bir rüyadýr kurguladýðýmýz düþlerden biridir belki
Ömür boyu sürecek bir düþ
Ve o düþün þen çocuklarýdýr günler
Kim bilir belki…
26.02.09
Nadir Keleþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.