Güzel bir kýz, okudu güzel bir þiir,
Bir þeyler oldu, hiç bilmediði,
Âþýk oldum dedi galiba,
Düþündü yoktu bir sevdiði,
Ona bir þeyler olmuþtu,
Adýný bir türlü koyamadýðý...
Þairin bütün kitaplarýný aldý,
En ateþli aþk þiirlerine kendini saldý,
Bazen üzüldü, bazen aðladý,
Þaire iyice sevdalandý...
Bu sayede baþladý edebiyat tutkusu....
Okudu edebiyatý en iyisinden,
Þiirler yazdý duygu selinden,
Bazen sevinçler haykýrdý,
Bazen yaþlar aktý gözlerinden;
Bazense kalemi kýrdý öfkesinden...
Hep haklýnýn yanýndaydý; o þair gibi,
Namerde karþý dimdik ayaktaydý...
Bazen göklere çýkartýldý;
Bazen de vuruldu yerden yerlere
O küsmedi hiçbir zaman hecelere...
Okulu birikmiþti o yaz,
Bir gazeteden teklif gelmiþti, etmiþti biraz naz;
Þairin orda çalýþtýðýný öðrenince, duymuþtu büyük bir haz;
Koþarak gitti, ücreti olsa da az...
Aþk sen nelere kadirsin?
Yüreklerden fýrlayan sancýsýn...
...ve o gün þairle tanýþacaktý;
Sevdiðini yüzüne korkmadan haykýracaktý...
Þair geldi atmýþ yaþýnda,
O daha yirmi ikinin baþýnda,
Hem þair evli ve torun sahibi,
Bu olamazdý onun aþkýnýn talibi,
Yýllarca âþýk olduðu adam bu deðildi,
Onun sevdiði hem daha yakýþýklý, hem daha gençti...
O yýllarýný böyle hayal etti, böyle geçirdi...
...ve anladý ki o þaire âþýk deðildi,
Yazdýklarýna âþýktý...
Yarý hayal, yarý gerçek olsa da bu hikâye,
Birçoðumuz kapýlmaz mýyýz böyle hayallere?
Âþýk olduðumuzu bilmeliyiz, kime ve neye?
Yýlmaz Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.