SEN YOKSUN YA

Sen yoksun düþlerimde var olan
Güllerin boynu bükük,
Kumsalda, ayak izlerin silinmeye yüz tutmuþ,
Dalgalarýn çýðlýklarý arþa uzanmakta,
Her þey bir tuhaf, sen yoksun.

Gece soðuk ve sessiz, karanlýða sarýnmýþ
Menekþeler, siyaha bürünmüþ,
Gözyaþlarý yola durmuþ, göz pýnarýmda.
Hüzün düðümlenmiþ, boðazýma
Düþler garip, sen yoksun.

Gözlerim, gün batýmýna dönmüþ,
Siyah bulutlar ardýnda kýzýl alaca.
Gün boyun bükmüþ, gitmekte daðýn ardýna.
Son ýþýklarý, yalarken sahili
Sahil ýslak, duygularda garip;
Sen yoksun ya düþler harap.

Resmin de solmuþ, dünkü renk cümbüþü yok,
Ýki renk var, gri ve alev rengi kýzýl
Gözlerim, aðlamaktan,
Düþlerime gelmeyen sana,
Sen yoksun ya resmin hüzünlü

Çið düþmüþ, park çiçeklerine, gözleri yaþlý.
Düþlerde tuttuðum ellerin titrek,
Gönlüm aðlamaklý, bulutlar duraðan.
Sen yoksun ya, yaðmur aðlýyor.
Hýçkýrýklarý, arþa uzanmýþ.
Düþlerim, sensizliðe yatmýþ.
Sen yoksun ya, uykular gözlerimi terk etmiþ.

Sosyal Medyada Paylaşın: