PEMBE DÜŞLER
Fal bakmaya lüzum yok , incitme papatyayý,
Býrak dalýnda kalsýn , düþünme kopartmayý.
Yalnýzca seni sevdim , her zaman seveceðim,
Aþkýmýn kýr çiçeði...kýrmýzý gelinciðim.
Gönül bahçemde teksin , baþka gül bulamazsýn,
Sevgim hayat kaynaðýn , dökülüp solamazsýn.
Güneþin ben olurum , kalbim ise topraðýn,
Her mevsim filiz verir , dökülmez yapraklarýn.
Sen benim aþk çiçeðim , biricik yasemin’ im ,
Ömrümden bir gün iste , ben hepsini veririm.
Yýldýzlarý indirip , taç yap desen saçýma ,
Dünyayý durdururum , o gün ben tek baþýma.
Sevme deme ne olur , isteme bunu benden ,
Sonra ruhum yok olur , ayrýlýr bu bedenden.
Yükselir bulut olur , yaðmur olarak döner ,
Islatýr saçlarýný , tekrar sevmeyi dener.
Sana gitme desem de , sen yine gideceksin,
Geçmiþten aný diye , resmini vereceksin.
Kalacak hatýralar , pembe düþlere yakýn ,
Ben seni unutamam...sende unutma sakýn.
N.Gökhan SONSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.