Burhan Bey'in Akisi Gibi

Babam aðýr hasta dedi oðlu,üzgündü...
Konuþamýyor dedi kýzý,o da süzgündü!
Yýpramýþtý gönülleri,o gün ne gündü?
Yirmi üç þubat,iki bin dokuz’du öldü.

Yine hastanede,bu kez de Muhsin bey’di.
Orada tanýdým,nasýlsýn dediðimdi?
Uyurken açtý gözlerini,gülümsedi...
Çok sevgi dolu bakýþlarla,içim ezdi.

Mükemmel karakterleri,ikicik gördüm.
Ruhumu doldurdular,muhabbetler ördüm!
Ben bu þen yaþamda,ne gamsýz,ne de kördüm...
Yaranamadým cana,sevgiler kördüðüm.





24/02/2009/Ýzmir.
Müfide DECDELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: