SONBAHAR

yapraklarýn dalýndan ayrýlýp düþtüðü zamandý,
yaðmurlar yaðmayý, güneþ yüzünü esirgemiþti,
rüzgar haddinden fazla esiyordu,

tenim soðuk, yüzüm kaybettiði rengini arýyordu,
ansýzýn baþlayan üþümelerim,
beni doðaya düþman ediyordu,

bir ara yarým kalan kitabým geldi aklýma,
açtým, okumaya koyuldum,
cama vuran esintiyle zýpladým havaya,

sonra göz kapaklarým aðýrlaþtý,
olduðundan fazla yorgundum,
içimde farklý bir his vardý,
eski günler geldi aklýma aðladým,
sonra sen geldin aklýma,
bir nebze olsun sevindim,

etraf sessizliðe büründü,
üþümelerim kesildi,
bu bir sonbahar alýntýsýydý,
gözlerimi kapadým,
derin bir uykuya daldým.

Asým YAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın: