“Bir iþçiye bir baþçý” olmalý demiþ ecdat.
Baþý olmayan toplum; elbette eder feryat.
Papa baþta duruyor, haham yahu-dun baþý,
Halife nerde kaldý; baþsýz yaþanmaz heyhat.
Ýngiliz’in kýralý, kraliçesi durur,
Müminin baþý kopmuþ; nasýl bulacak hayat.
Baþsýz insan yaþamaz, engelleri aþamaz,
Hedefine koþamaz; hele kýrýksa kanat.
Dünya dönüyor daim, iniþ ve çýkýþý çok,
Çalýþan kazanýyor, tembel olana inat.
Her þeyin bir kemali bir de zevali vardýr,
Zeval vakti bak geçti! Yakýn artýk fütuhat.
Ha gayret biraz daha, yýlmak yok candan çalýþ,
Kurtuluþa varacak, elbet Mümin Mümin-at.
Daðýtýlan taneler, toparlanacak bir-bir.
Mehdi âli Resul’e, mahsus muazzam sanat!
Garibi o halkada, bulunursun inþallah.
Saðda solda koþturma, iliþmesin kabahat…
Garibi-Salih Yýldýz……22.02.2009
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.