Biz "Sevmek" e mi aþýktýk yoksa sevilenemi. Adýna sevmek demek için mi seviyorduk.Yoksa hayallerimiz virandýda, Hayal kurabilmeyi mi özlüyorduk. ben seni tanýmadan önce sevmek yoktu lugatlarýmda. Hayal vardýda, karþýlýðý aydýnlýk deðildi. Biz sevmenin adýný biliyordukta, kendisini tanýmadýðýmýz için ve aradðýmýz için mi, her gördüðümüzü Sevmek sanýyorduk. Yoksa Sevmek gerçekten ordaydýda bizim gözlerimizin perdesi mi o bölmeye kapalýydý. Belkide Sevmek in kendisiydi sevilen. Her Sevmek çýktýðýnda dilimden, uzaklýklar büyüdü içimde, mesafeler yeþerdi. Kýrk yýlda bir tren geçen istasyonun birindeydimde, son kýrk yýlýn ilk trenini mi kaçýrmak üzereydim. Konuþmak istemiyordum sustuklarýmý. Tren hareket ediyordu bütün koltuklarý dolu vagonlar ile birlikte. Bir tek bana yer yoktu kýrk yýlda bir geçen son kýrk yýlýn ilk treninde. Tren hareket ediyordu raylarý çýnlaya çýnlaya ve bir yorgun çalmaya üþenen düdüðüyle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
metaren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.