ÖZLEM

Ötelerden gelince sen yaralý mevsimlerden
Umurum olmadý ýsýrýklý elmanýn sýrrý
Bir þimþek çakýldým suya batmýþ göðün yüzünden
Görmeliydin nasýl günahýna sýðýndýðýmý

Zaman sýkýþmýþtý ellerine senden habersiz
Bir yandan avuçlamýþ zambaklarý okþuyordun
Göremedin nasýl saftý sevdam nasýl þehvetsiz
Sanýrým saçlarýnda yüreðimi taþýyordun

Leylak sesiydin sustum yarým kalan akþamlarda
Meyveli bahçemden sabaha karþý çýkýyordun
Gittin seni arayýp durdum kanlý yollarýnda
Sen cehennem gözlerinle kimleri yakýyordun

Eðer ölümse hayatýn en dokunaklý yeri
Desene ben senden sonrasýný yaþamýyorum
Sönmeyen kýzýl aleve döndüm gittin gideli
Duvara toslamýþ kör misali göremiyorum

Mavi deðildir gökyüzü, dallar yeþil deðildi
Daha sonbahar gelmeden her biri korkuyordu
Sonunda soðuk mavzer namlusu bana çevrildi
Kurþunlar iken sevdamý parmaðým titriyordu


Sosyal Medyada Paylaşın: