Þimdi son vedalara sarýlacak kollarým
Yetim günaydýnlarým alýn yazým hoþçakal.
Vuslatsýz bir sýlaya baðlanacak yollarým
Cam kenarý düþlerim, dalgýn gözüm hoþçakal.
Zamanýn yazgýsýnda erken tükenen gücüm
Aðýnda büyüdüðüm zalim kader hoþçakal
Kula hibe ettiðim hiç almadýðým öcüm
Güllerimi solduran ayaz keder hoþçakal
Umudu uyuttuðum yâr bildiði her gecem
Ay ýþýðým, yýldýzým, rüzgâr yüzlüm hoþçakal
Bitimsiz cümlelerim kalbimde ki aþk ecem
Ýç titreten sevgili, amber sözlüm hoþçakal
Yaðmur kokan yapraðým gözyaþý sýðýnaðým
Sevgimin asaleti beyaz gülüm hoþçakal.
Bükülmeyen kalemim sadýk tek dayanaðým
Aðlayan þiirlerim, naif dilim hoþçakal.
Çocuk heyecanýyla her gün titreyen sinem
Misketlerim, bebeðim korkularým hoþçakal.
En deðerli þiirim sevgi kokulu annem
Dilimden hiç düþmeyen, þarkýlarým hoþçakal.
Simsiyah saçlarýnda yýldýz büyüten melek
Yüreðimi titreten güzel sýzým hoþçakal.
Rabbime el açarak þükür ettiðim dilek
Canýmýn can parçasý, Ýrem kýzým hoþçakal.
Leyla Usta @ Þubat 2009