GİTARIM VE BEN...
Eve qeldiðimde ilk karþýlayan,derdim olup olmadýqýný anlayan...
Mutsuzken benimle birlikte aðlayan...
Hiç unutmam onu,herqün yanýmda tutarým,
Beni ben yapan müziðim ve gitarým.
Onunlayken bile ona doyamadýðým,
Duygularým,o benim diðer yarým.
Kaybolurum çýkan melodilerde,
Hayatýmý çizerim dokunduðum tellerde.
Gitarým benim,siyah incim...
O hep var,var olmasý qerektiði tek bildiðim.
Tek vuruþluk bir duygu yansýmasýnda bile,
Kendinden qeçer insan gitarýmdan çýkan müziðimle.
Hiç þüpesiz benim saydýðým gitarým,
Abartý sanmayýn,ben onunla varým.
Kim bu kadar sever bu aleti deyip alaya almayýn sakýn,
Ben severim,sorun,iþte karþýnýzdayým.
][ y@zqüLü q!Tar!St ][
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.