Yokluğunun Keşfedilmişliği...
Sensizliðe günaydýn deyiþimle baþlar her günüm,
Ýnandýramadýlar beni yokluguna,
Oysa camdan dýsarý bakýþým ikna edebilirdi beni
Bir þeylerin eksik olduðuna...
Bugün ilk defa sokaða cýkacaktým,
Makyajýmý bile yaptým eskisi gibi,
Yine dolabýmý açýp saatlerce düþündüm
Ne giymeliyim diye.
O ana kadar farketmedim ama,
Eksikti bir þeyler...
Kovarcasýna beni,ilerlerken saat,
Telaþým daha da çok artýyordu,
Bekleyen biri vardý sanki.
Dedimya eksikti bir þeyler.
’Hazýr mýsýn canýmmm?’ diye soran
Bi sesti belkide?
Bana eþlik eden yine yaðmurdu.
Gökyüzü tanrýyla anlaþmýscasýna karanlýk,
Göstermemek,
Belkide farkettirmemek içindi seni...
Her yagmurlu günde mi gelir insanýn aklýna
Unutmak için yemin verdikleri?
Bilmiyorum...
Hangi yaðmura aitti,yokluðunun keþfedilmiþliði?
Buse ÖKSÜZOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.