Yaşamak / Ve Ölmek (Devrimci Gibi)

bir yana býraktýk her þeyi
dedik ki
nasýl olsa
çir çöp bir yaþam gibiydi
göz açýp kapayýncaya bir masal
çimdiðini hissedipte bedenlerde
nasýl da bir hengameydi
geçti dedik

deviren/ler
devrilen/ler
tank /lar
top/lar
tüfek/ler

o ülkelerde
düþünenler/düþünemeyenler
þu bu ülkeler
sizler/bizler
ne farkeder

anlattýlar
anlattýlar da kim anladý
sizi/bizi
karardý deðil mi güler yüzler
binlerce yýllar
binlerce yýllardaki yine sizler bizler
anlam veremediler

ne yemeyi ne içmeyi ne de seviþmeyi yeðlediler
deliþmenler

biraz dýþarýda
çoðu içerilerdeydiler
ne zamanlar geçti
þuncacýk
ne kadar da çabuk
hani her yerde býyýk çiðnedi erkekleri
hani o delikanlý kýzlar
delikanlý erkekler
odalarda daðlarda tepelerde
derneklerdeydiler
sokaklarda caddelerdeydiler
duraðandan devinimeydiler


ayaz çýkardý sokak köþelerini dönerken
gýcýrdayan kar sesleri vardý
ýslaktý botlar çoraplar

bir de
düþündükleri
kar süslü pencerelerden sarýcak sarkardý kýrk vatlýk ýþýkýlarý hanelerin
akþamý geceye
geceyi sabaha baðlardýlar sessizce
üþümezdiler
kolay deðildi üþümek
karanlýklar korkutmazdý
gönül sesleri
umutlarý vardý
kitlelerden bu yanaydý umutlar
ve o cesur yürekler
sesleri
gönülleri
bir idi sevdalarý
ve bir idi memleketleri
tanrýnýn yarattýðý tek evrenin
belki de tek evrenin tek memleketlileri
dediler ki varýz
aldýrmadan karanlýk odalarda yattýklarýna

canlýdýr devrimci ruh
bir kuþaktan el verdiler diðerlerine
ruhsuz nefes alýp vermektense
biblo vitrinlerde
öz olmayý benimsediler

canlý canlýydý her þey
eskiden yeniden
onlar hep genç
hep gençtiler
gençlerleydiler

canlý demeli her þey
bitmez ruhun söylemi de o deðil mi

ölüm bir gölge üzerlerine
serincecik örtü
güz sonu kýþ ise
kýþ sonu hep bahar deðil mi

topraða býraktýlar öz sularýný
ve dediler
o etimiz kemiðimiz geçmiþimiz
hep bakmak gerek ileriye
devrimci var olmuþtur evrende insan
hangi akýl sahibi ileri varken gitti ki geriye

yol yol bilip doðruyu
hem iyiyi hem güzeli
koþar gibi yürümeyi
ve
utandýðýn yaþamdan kýrýlýp kopup
kucaklayýp bütün evreni
direnip her daim
yine
bir devrimci gibi ölmeyi

23 Þubat 2009 Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın: