kapýna yýðýlan bir eprimiþ bahar yaþadýðýn hep bir yere çarpacakmýþ gibi ürkeksin çünkü uzun sen ki çöl cinlerinin kahkahalarý altýnda yürüdün sen ki serin karanfil bahçelerine gömdün aþkýný esmer kadýnlarýn kumral erkeklere ilgisini anladýn yerde çakýrdikenler gökte çakýrdoðanlar son görülüþün bir yerlerde bir ölü kadar durgun
beðendiðin mevsimsiz açan zerdali çiçekleri uzakdoðulu kýzlarýn erkeklerine söylediði þarkýlar rüzgar gülleri, yaðmur ve saçlarýný okþayan bir el hiç dönmeyeceðini bildiðin gidenler hatta bað bozumlarýnda geçtiðin köylerin üzümleri peygamber çiçekleri ötende kaþlý gözlü kuþlar yeraltýndan geçen tuhaf ve gizemli sular
güneyde mandalina yapraklarý altýndan geçiyordur sevgilin bozkýrsa soðuktur ve aðlanýr uzun uzun gün batýmlarý dertli bozlaklar duyarsýn sonra gök ve yýldýzlar ne bir kadýnýn ne bir çocuðun olmadýðý boþ evler girdiðin an ürkütüyordur seni kýþ akþamlarý nenenin baþörtüsü, yemenisi ve boncuklarý ne kalmýþtýr daha baþka çocukluðundan
yüzün bir güzel çocuk yüzü erkenden uykuya dalan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fadıl Oktay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.