Akþamýn alacasýnda Hüzünlü þarkýlar þiirler dinlerken Durur zaman fikrimi tokatlar Kayýp sevdalar meydanýnda Keskin toynaklarýyla Çiðnerken ruhumu doru atlar … Dökülür kaným terle bir olur
Salýnýrken havada veda mendilleri Kurumuþ bir kuyu gibi Bomboþ kaldýðýnda avuçlarým Hiç gönderilmemiþ mektuplarla Deryalar misali Yaþa boðulur kirpik uçlarým … Dökülür kaným yerle bir olur
Eski bir sevdanýn yadigarý Kývrým kývrým ruhumu saran Nice dertleri omzuma alarak Ýçimden hýrçýn bir nehir Hatta çaðlayan misali geçen Bütün sözlere sessiz kalarak … Dökülür kaným karla bir olur
Alaca atlarla gidiþinden sonra Hayli zaman geçse de Dizgin tutmuyor artýk yüreðim Bilirim içinde sen geçen Her þiir sonrasýnda Devriliyorken gönül direðim … Dökülür kaným harla bir olur.
Muhammed Mehmet GÜL Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.