Defooool!. Seni kovuyorum! ... Ne o? .. Þaþýrdýn mý? ! .. Niye ki? Haaa! .. Doðru ya! .. Sen burada deðilsin ve ben “burada olmayan birini nasýl kovabilirim” deðil mi? ? Haklýsýn haklý olmasýna da, burada olmaman kimin umurunda? Sende buraya gelecek yüz yok ki! .. Ve hatta cesaret.. Gelsen; suratýna tüküreceðimi bilirsin, hani utanmasan bile aðrýna gider bu tükürük! .. Gerçi “neden aðrýna gider” onu da bilmem ya! .. “Gururum” falan deme! .. Ederim senin gururuna.. “Haysiyeti olmayan gafil” gururu neylesin? ! Haa bu arada, “haysiyet” ne demektir bilmiyorsan bi zahmet Türkçe sözlüðe göz at! .. --- Seni kovuyorum diyorsam kovmuþumdur, þaþýrýp gelmeye kalkma! .. Hani tesadüf bu ya, karþýlaþýrsak bir yerlerde, nefes bile alma. Duyarým muyarým neme lazým dikkatli ol! .. --- Senin için hissettiðim ve yaþattýðým duygularým tükenip kaybolurken, yerlerini dolduran” kin, nefret, husumet, adavet ve düþmanlýk” dolu hissiyatým henüz bana çok yabancý ve bunlar beni nasýl etkiler, nasýl davranýrým bilemem! .. Hakaret edebilirim, küfredebilirim ama “özür dilemem! ..” Sana þu yada bu sebeple saygým bile kalmamýþ! .. Ya da bir baþka deyiþle “saygýnlýðýn” kalmamýþ! .. Bende bitmiþ, eriyip tükenmiþsin.… O yüzdendir ki; burada olup olmamanýn zerre kadar ehemmiyeti yok! .. Uzakta da olsan kovuyorum seni. Yüreðimden, gönlümden, aklýmdan, fikrimden, anýlarýmdan ve tüm duygularýmdan kovuyorum.. Gelecek olduðun adresleri siliyorum tabelalardan, sokak isimlerini, caddeleri deðiþtiriyorum. Geçmiþ zamanlara “gelmemiþ” zamanlarýn hakimiyetini giydiriyorum.. Ýçinde senin olduðun “ bütün kýrýk hayalleri” dinamitleyip imha ediyor ve eriþemeyeceðin derinliklere gömüyorum. Ve bütün delikanlýlýðým ve basiretimle ayaða kalkarak gözlerimi ufuk çizgisine dikiyor ve kaþlarýmý çatarak avazým çýktýðý kadar öfkeyle baðýrýyorum; Defooooooooooooool! ...... --- Bu haykýrýþ “sana çarpmadan” yankýlanmaz gayrý. Sen onu duymasan da “o” seni er geç bulur! . Bu dünya da iþimiz kalmadý seninle ya, ahirette ne olur onu da Mevla’m bilir! .. Hakkýmý helal etmeyeceðimi dip not olarak vermiþtim zaten --- Sana “gülüm” dedikçe dikenlerinle, “gül yüzlüm” dedikçe maskelerinle, “her þeyim” dedikçe hiç’liðinle, “meleðim” dedikçe þeytanlýðýnla, “hayatým” dedikçe ýzdýrabýnla, kýsaca; ne dediysem tezatýyla karþýlaþtým ve iþin asýl kötüsü ben seni “insan” sanmýþtým! ..... (Anladýn sen onu! ..) --- Evet burada yoktun belki, ama anýlarýn buradaydý, kokularýn, tebessümün, hayalin yani “bütün yalanlarýn” buradaydý! ... Ýþte o yüzden kovdum seni ve sana dair ne varsa! .. Dileðim o ki; artýk gölgen bile düþmesin benim olduðum yerlere, hele selamýn sabahýn, hiç! .. Gönlünde bir yerlerde, belki karanlýk ve izbe bir kuytuda bana dair kim bilir ne kadar “keþke’lerin” var! .. Ben bilirim ne olduðunu, bilirim de diyemem iþte! .. Olsun söyleyemesem de sen anlýyorsun ya, iþte bu bana yeter! .. Lakin bana yettiði gibi ömrünün sonuna kadar “seni kahretmeye de” yeter! .. --- Ben nevbaharýný tüketmiþtim bana ait ömrün ve þimdi sen; hayatýnýn güz’ünü yani sonbaharýný kaybediyorsun! .. Seni “korkularýnla” baþ baþa býrakýyorum, kaldý ki; hayatýn boyunca en çok sevdiðin duygu buydu senin, bak onu almýyorum(!) elinden! .. Sana da yakýþýyor yani! .. --- Hâlbuki neler var dilimin ucunda, zehir zemberek, yüreðini derinden acýtacak, için için kanatacak, bana lanetler okutacak! .. Var da; kalsýn þimdilik, deðmez be, gerek de yok! .. En azýndan “þimdilik! ..” Unutmadan; eskiden seni düþünmekten uyku girmezdi gözlerime uyuyamazdým, þimdi ise “rüyama girme” diye çok tedirgin uyuyorum.. Umarým girmezsin! .. Evet! .. Seni kovuyorum.. Ve kovduðum birini “anmaya da” utanýyorum! .. Her þeyi unut ve sadece “þu ses” kalsýn kulaklarýnda; Defooooooooooooooooooool! ....
Kadir Albayrak
Sosyal Medyada Paylaşın:
kasev Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.