Daldým da gözlerinin mavi derinliðine, Kaybolup gidecektim, gözlerinin ferinde, Gönlümü serebilsem, gönül serinliðine, Belki þifa bulurdum, yaralarým derinde.
Yar kalbim dayanmýyor, yine aldý har beni, Sýðýnayým dalýna, yapraðýnla sar beni, Acýmazsan yýlan ol, sorum sorum sor beni, Eðer istemiyorsan, erit gitsin terinde.
Birikti ümitlerim, doðacaklar yarýna, Elbet bir gün uçarým, gönüller diyarýna, Kuþlar suya mý indi gülüm gözpýnarýna? Pýnarýndan su ister, gönlüm her seferinde.
Ne sultansýn ne melek, fanisin benim gibi, Gönüllere haz veren, mutlak onun sahibi, Biliyorum, seninde bende gönlün var gibi, Sor hele saklýmýyým, kalbinin bir yerinde.
Hem uzak hem yakýnsýn, hayaline doyamam, Beni vefasýz sanma, tövbe sana kýyamam! Sevda yükü çok aðýr, ben sensiz taþýyamam, Iþýk versin ne olur, dermaným gözlerinde.
Ey gönlümün sultaný, hadi yürü köþküne, Ben aþkýnla yanarken, yandýn kimin aþkýna? Döndürme Ümit’ini, divaneye þaþkýna, Bir eðrilik görmeyim, ne olur sözlerinde.
Ankara – 20.02.2009 Ümit Zeki SOYUDURU Sosyal Medyada Paylaşın:
ümit zeki soyuduru Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.