SEN ORADA KAL
Anlat bana.
Kim bozuyor yuvasýný kuþlarýn,
Kýþlar mý, baþýnýn dikine giden ýþýklar mý?
Yakaný býrakmýyor mu geçmiþin,
Kýzgýn ateþlerle daðlanan kim?
Bakma sýrtýndan vuran aykýrý rüzgârlara.
Varsýn uyusun gölgeleri aðaçlarýn
Bir karanfile sarýlýr gibi sarýl her kaygýda
Çünkü yaralýdýr ötüþleri de kuþlarýn
Saymadým ayak izlerini ne çoktular.
Kimi taþýnýp gitti mahalleden
Göçüp terk etti kimi yoktular.
Kim kaldý eskilerden, kaç kiþi?
Tadýna varamadan gülümsemenin.
Her hayat sýr dolu bahçeydi sensiz
Her hayat, aþýlmaz duvar
Her yalnýzlýk kývýlcýmdý biraz
Kara bir yas gibi, isli bir kandil gibi
Kendi içinde söner, dön bak görürsün istersen
Gölgeler sana, acýlar sana, ürküyorsun.
Olur da bir gün, yasýný tutacak biri çýkarsa karþýna
Dilinde ýslak ninniler, içinde var olmayan bir ülke
Gözlerinde nemli bir kumsalla kalacaksýn sürüm sürüm
Ancak sen, ilk olmayacaksýn kapýsýna kilit vurulan.
Bütün baharlar, bütün yazlar, bütün hayallerle
Ortak armaðandýr toprak, kucaklar sürünsen de
Nisan yaðmurdur, çiseleyen kaderin yeþil ýþýðý
Görmek inanmak, yazmak þiirdir þiir…
Ýstersen orada kal, tutun saçlarýndan zamanýn
Ýstersen topla hüzünlerini evrenin, uyusun dizelerde.
Söküp alýyorlar düþlerini þairin.
Hazýrlýksýz fýrtýnalarla sarsýlýyor yüreði.
Güz rüzgârý diyor üstüne basa basa þair
Beklenmedik bir anda ansýzýn çýðýrýndan çýkýyor yaþam.
Ah! Ne yaþamlar vardýr bilseniz, kendi karanlýðýnda boðulur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.