HÜZÜN
Hüzün benim göbek adým
Gülüþlerimde,
Dudaðýmýn sol kývrýmýnda.
Bakýþlarýmýn derinlerinde,
Saksýdaki menekþemin renginde,
Penceremden süzülen güneþin bile
Huzmelerinde bir parça…
Hüzün benim göbek adým
Nereye baksam, nereye gitsem,
Güne dönsem,
Topraða serilsem,
Kime baksam, kimi sevsem,
Uzattýðým elde, verdiðim selâmda bile
Benimle hep, her yerde…
Hüzün benim göbek adým
Kelebeðin bir günlük ömrüne,
Bir çocuðun anne diyen sesine,
Nikâh masasýndaki mutlu çifte,
Saçlarýmda dolaþan ýlýk yele,
Kuþlarýn cývýl cývýl ötüþüne bile
Dalar giderim hüzünle…
Hüzün benim göbek adým
Aðýr aksak hayatý yaþarken
Yaþ olup gözlerimden akan,
En mutlu anlarýmda bentleri yýkan.
Sesimdeki sevi ile karýþýk
Verdiðim bir dost selamýnda bile
Yansýr durur yüzümde…
Hüzün benim göbek adým
Belki de olmalý her an her yerde.
Bütün renklerde, mavide, pembede,
Hüzne bulanmýþ sevgilerde,
Deðerini bildirir mutluluðun,
Aramadan olur olmaz yerlerde
Kaybetme korkusunu yaþatýr hüzün…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.