bu þehrin aceleci bir akþam vakti kimsesiz bir park içinde acý kahve kokusuyla içimi doldurduðum heycanýn adýydýn ilmek ilmek iþliyordum içime seni düþüncelerimin tutklu sanýðý oluyordun sen gözlermie deðdikçe bir hayat doðuyordu içimde senin haberin olmadan seninle dolduruyordum düþüncelerimi bakýþlarýna saklanmýþ hüzünler vardý yüzündeki her hüznün izleri içimi acýtýyordu konuþtukça neþeye dönüyordu yüzün yüzündeki her küçük gülümseme hayatlar baþlatýyordu içimde sevincim oluyordun bu þehrin aceleci bir akþam vaktinde ben sana aþýk oluyordum ama sen bunu bilmiyordun......
Sosyal Medyada Paylaşın:
theghost Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.