GENÇLİK RÜZGAR GİBİ GEÇTİ.

Hazan yellerinde, savruldu yýllar.
Hatýralar dolu uçan yapraklar.
Dönüpte bakarsam, geçen ömrüme.
Hüzün düþer, neþe düþer, gönlüme.

Bende sorgularým, kendi kendimi.
Nelerle doldurdum, naciz bendimi.
Doðrumu yanlýþ mý, bir düþündüm mü.
Nafile geçirdim, ben bu ömrümü.

Gençlik gitmez sandým, meðerse gitti.
Ýstekler arzular, inanýn bitti.
Yolun sonundayým, yoruldu yolcu.
Beni düþündüren, bu kulluk borcu.

Deli dolu koþtum, gemsiz yularsýz.
O gençlik yýllarý, geçti ayarsýz.
Neler gördü þair, saysam sayýsýz.
Çokta dostum oldu, hepsi hayýrsýz.

Her þerden bir hayýr, kaldý þaire.
Tecrübe selleri, döndü nehire.
Benle cefa çeken, girdi gönlüme.
Ömür kattý yarim, benim ömrüme.

Bunlarý yaþadým, ondan yazarým.
Niye böyle oldu, bazý kýzarým.
Çaðýrsalar geri, hemen hazýrým.
Bunlar mümkün deðil, boþa yazarým.

Ýçerim Rabbimle, doludur benim.
Gençlik gitti diye, olmaz kederim.
Rabbime yaklaþtým ve arttý sevgim.
Çaðýrýrsan Rabbim, bende gelirim.

Kýrardý saçlarým, karlý dað gibi.
Savrulan yýllardýr, bunun sebebi.
Gençlere tavsiyem, dinleyin beni.
Gençlik rüzgar gibi, uçurur seni.

Tavsiyem dinlense, ne güzel olur.
Buna uyanlarsa, huzuru bulur.
Gençlik deðerlenir, kulluk yapýlýr.
Son demler gelince, nura varýlýr.

Türkmendaðlý yeter, baðla þiiri.
Sen dört dörtlük gördün, bunca deviri.
Boþuna da geçirmedin gününü.
Rabbim Allah dedin, sürdün ömrünü.
HÝLMÝ CAN.
ÞUBAT.2009. (2242)



Sosyal Medyada Paylaşın: