YAĞMURUN SESİ

yere düþünce her yaðmur tanesi
tutuþur içimde sevda sorgusu
kulaðýmý çýnlatsa her bir naðmesi
öldürür þarkýya benzeyen toprak kokusu.

ne zaman yaðmurda bir düþ kursam
mutlaka bayatlamýþtýr,
ne zaman bir rüyaya gözlerimi sunsam
gözlerimin ýþýðý parçalanmýþtýr.
ne zaman bir yaðmura tutsam yüzümü
yaðmur benden önce bir yerlere çarpmýþtýr,
ne zaman yaðmurda þarký söylesem
þarkýsý yüreðimi bir çocuk gibi kandýrmýþtýr.

yere düþmesi bitince yaðmurun
bir hüzün intaharý gibi topraðýn kalbinde çýrpýnýr
toprakla kavgasý gizli bir dildir,belki bir aþk
ne kendisine ne de topraða sýðýnýr.
her yaðmur gökyüzüne bir elvedadýr
arada bir bestesiz türkü
ya da uzun mu uzun bir gecenin büyülü tasviri
gürültüsü içinde taþýdýðý çelimsiz hüzünlerdendir.

Zeki Nurçin


Sosyal Medyada Paylaşın: