ARAF'TA BİR YERDEYİM

ARAF’TA BÝR YERDEYÝM

Gönlüm hazan ikliminde, yapraðýný dökerken
Ne esrar nede düþteyim, Araf’ta bir yerdeyim.
Son güzümü yaþamadan, ayrýlýklar çökerken
Ne bahar nede kýþtayým, Araf’ta bir yerdeyim.

Fýrtýnalara dayanan, yüreðimi yel söker
Sensizliðin kor alevi, gönlüme durmaz çöker
Gecelerin yalnýzlýðý, ömrüme hüzün eker
Ne efkâr nede zardayým, Araf’ta bir yerdeyim.

Sessizliklere gömülüp, savrulurum uzaða
Yalnýzlýklara sarýlýp, düþmem artýk tuzaða
Sonbaharýnda ömrümün, durmam vursan kýzaða
Ne inkâr nede hoþtayým, Araf’ta bir yerdeyim.

Yüreðimden kanlý yaþlar, sana çaðlayýp akar
Bilesin bitmez çilemi, ömrüm yollara bakar
Hayalin gözümde kalýp, hasret kalbimi yakar
Ne ezhar nede boþtayým, Araf’ta bir yerdeyim.

Yüreðim derince sýzlar, yaralarýmý daðlar
Aþkýn sonsuz hicranýnda, kalbim kabarýp çaðlar
Sensiz yarýnlara koþup, hasretle gönlüm aðlar
Ne pýnar nede yaþtayým, Araf’ta bir yerdeyim.

Küllenen þu sevdamýzýn, engelli yolundayým
Viran olmuþ hayatýmýn, yýkýlmýþ tolundayým
Fecirde dolar gözlerim, hasretin kolundayým
Ne bahar nede kýþtayým, Araf’ta bir yerdeyim.

Coþkun Mutlu / Hüznün Þairi
huznunsairi@gmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın: