HÜZÜNLE GELEN KORKU

yine hüzünle doldu gözlerim
þefkatle elimden tuttu yüreðim
götürdüde yara geri dönmedim
o an binlerce hamd olsun edim

gözlerimi açtým herþey bir düþmüþ
ufuklara baktým ufuk kararmýþ
bir rüya dedim bu garip bakýþ
bir daha gidemedim gidiþ o gidiþ

sevmek istedim sevmedi gönül
þu aþký yarama inmedi ölüm
kalbimde birikmiþ bir sürü cürmüm
önüne sermekten korktu bu ömür
Sosyal Medyada Paylaşın: