Resmine baktým bugün doyasýya
Ne yazýk tüm çabalarým boþ
Ne gözlerim yoruldu
Ne de gönlüm doydu sana...
Ne kadar zormuþ
Ne yamanmýþ
Sevda okyanusunda yüzmek...
O okyanusa düþerken
Dibe çökerken
Yardým feryatlarý ile çýrpýnýrken
Boðulmadan önceki
O son damlayý yutarken
Seni aradým canýmýn içi...
Her çýrpýnýþýmda adýný haykýrdým hece hece
Her çabam boþtu...
Yoktun ki yanýmda
Sen yaman bir yüzücüydün deniz kýzlarýnca
Ben acemi çocuk
Anlamýyordum hiç yüzmekten, bilmiyordum
Bilmiyordum su üstünde durmayý, tutunmayý
Sen öðretecektin bana yüzmeyi...
Söz vermiþtin güzelim hatýrlasana,
Ölü gibi
Hiç çýrpýnmadan
Ölümden hiç korkmadan
Sana güvenip, inanarak
Duracaktým ben
Sevda okyanusunun dalgalarý arasýnda
Sessizce, cansýzca, kendinden emin
Sen olacaktýn deðil mi,
Kollarýmýn arasýnda...
Hani nerdesin vicdansýz sultaným
Sevda okyanusunun son yudumunu içtim
Boðuluyorum bak...
Son nefesimi güçlükle almaktayým,
Gözlerim sevda sahillerinde
Seni gözlüyor
Seni arýyor,
Kalbim seni istiyor
Gönlüm son iniltilerde
Uzanan yaþlarým dudaklarýma vardý þuan...
Bak, yine yalnýz koydun beni.
Nerdesin güzeller güzelim
Nerdesin umudumun son ufku...
Nerdesin yaþamýmýn son duraðý
Nerdesin sevdasýna doymadan boðulduðum...
Sen neredesin ???!
Söyler misin özelim, özel varlýðým
Hiç gelmeyecek misin?
Bak ellerin sýcaklýðý avuçlarýmda
Sýktýðým parmaklarýna neler anlattým
Koca bir ömrün romanýný sýðdýrdým
O birkaç dakikaya...
Beni anlýyorsun deðil mi? Beni anlýyorsun?!
Biliyorum sevgilim, biliyorum duygularýný
Anlýyorsun beni sen... Parmaklarýn anlattý bana.
Dudaklarýn da bana yeminini tekrarladý
Bu bana yetti canýmýn içi... Bu bana yetti güzelim
Ölsem de o okyanusta önemli deðil...
Biliyorum ki sen benimsin
Kalbin benim
Sevdan benim
Ve senin dünyan yalnýzca benim.
Suat TUTAK
29. 10. 2008