Bir gün gelecek Diz çökeceksin önümde Aðlayacaksýn… Yalvarýp yakaracaksýn Gözyaþlarýn hiç durmayacak Kahrolmuþluðuna Hatalarýna, isyan edeceksin Bir gün gelecek Beni anlamadýðýna kahredeceksin Üzülüp yalvaracaksýn Sonra; Af dileyeceksin benden Affet diyeceksin Seni affetmemi isteyeceksin Affetmeyeceðim seni Ben sana açýlan Gönül kapýlarýmý çoktan kapattým Bir daha açmamaya yemin ettim Unutma ki; Sen bir zamanlar Mutluluk þarkýlarý söylerken Ben iþkenceler içinde Acýlarýmla kavrulurken yüreðim Ve sensizlikte kaybolurken Seni ararken günler boyu Aðlarken uzun gecelerde Sen mutluluk þarkýlarý söylüyordun.. Oysa þimdi; Kapýma gelmiþsin Ellerin titreyerek Gönül kapýmý çalýyorsun Mutluluk dileniyorsun benden Gönül kapýný bana aç diyorsun.. Neredeydin? Nerelerdeydin bunca zaman Yüreðim alev gibi yanarken Ýçim hiç durmadan kan aðlarken Gözyaþlarým yaðmur gibi akarken Gözlerim seni ararken Þu deli gönlüme Bir türlü söz geçiremezken Nerelerdeydin……. Artýk istemiyorum gelme Bana sakýn affet deme Affetmem asla seni Affedemem Ben sana Gönül kapýlarýmý çoktan kapattým Bir daha açmamaya da yemin ettim..
24.09.1982 22.08 Gülgün Solmaz Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülgün Solmaz ( Gülgün45 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.