Anneciðim, Bir gün bu dünyadan, Senden önce göçersem eðer, Sakýn arkamdan üzülme, Benim için aðlama, Caným annem…
Sen benim için, Annelerin en güzelisin, En deðerlisisin,canýmsýn, Ben hep senin evladýn olmaktan, Mutluluk ve gurur duydum.., Yanýmda olduðun için, Ýçimde hep bir huzur vardý…
Anneciðim,sen benim için, Her zaman tutunacak bir dal, Sýrtýmý dayayacaðým bir liman, Baþýmý omzuna koyup aðlayacaðým, Güvenebileceðim,açýlacaðým, Benimle aðlayýp benimle gülebilen Deðer verdiðim tek kiþi oldun hep..
Hani bazen sana ölümden söz ederdim ya, Belki senden önce öleceðim, Ömrümüz ne kadar bellimi dediðimde, Sen bana hep kýzardýn, Böyle konuþma der,, O güzel gözlerin yaþlanýr, Endiþeyle yüzüme bakar, Sen benden bir þey saklýyorsun, Benim bilmediðim bir þey mi var derdin ya?
Susardým, Ýçimdekileri sana hissettirmemek için, Seni üzmemek için susardým.. Bak þimdi yine karamsar bir gecedeyim,, Duygularýma tercüman olamýyorum, Aðlamak istiyorum doya doya, Haykýrarak,onu bile baþaramýyorum..
Gözlerimden sessizce akan yaþlarla, Ýçimdekileri anlatmak isterdim sana, Ama seni üzmeye,yaralamaya, Gülen gözlerini söndürmeye, Evladýn için çarpan yüreðini, Hakkým var mý ki anneciðim…
Bazen düþünüyorum, Acaba daha ne kadar sürecek diye, Bu kahrolasýcasý belirsizlik, Bir gün korktuðum o sözü, Ne zaman duyacaðýmý, Kendi kendime soruyorum..
Biliyorum o gün bir gün mutlaka gelecek, Artýk yolun sonuna geldin, Her þey buraya kadardý, Bundan sonrasý yok denilecek, Ve ben iþte o gün, Tutunacak bir dal, Sýðýnacak bir liman, Aðlayacaðým bir omuz arayacaðým..
Anneciðim, Ölümden korkmuyorum biliyor musun, En zor günlerimde, Biliyorum ki Rabbim hep yanýmda olacak, Benimle olacak,buna gönülden inanýyorum.. Onun gücü ve yardýmýyla atlatacaðým, Baþýma gelebilecek en zor anlarý..
Anneciðim, Yaþamak her ne kadar bizimse, Ölümde o kadar bizim, O sonsuz istirahatgâhta, O kadar benim olacak… Huzurluyum, mutluyum, Rabbime kavuþacaðým için…
Anneciðim, Biliyor musun,ölümden hiç korkmuyorum, Bir gün nasýlsa hepimiz,er veya geç, Oraya gideceðiz,orasý bizim, Gideceðimiz en son yer, Ama Rabbim beni senden önce alýrsa, Sakýn üzülme, aðlama, Asýl seni üzeceðim için, Beni affet,hakkýný helal et, Olur mu anneciðim….
01.55 Cuma 07.12.2007
Gülgün Solmaz Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülgün Solmaz ( Gülgün45 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.