ÇOCUKLUĞUMU İSTİYORUM!
Çocuk’luðuma dönmek istiyorum:
Çocuk’larý öðlesine çok seviyorum ki! sanki bende ben gibiler
Çocuk’larý yaþamak kadar çok seviyorum
Ne kadar saf, ne kadar günah’sýz, nekadar da temiz’ler.
Hemen þimdi çocukluðuma dönmek istiyorum ama olmuyor iþte,
Bir kaç yýl deyil, bir kaçsaat bile gidilmiyor geriye
Çocuk olmanýn hayaliyle yaþýyorum her günde
Çocuk olmayý istiyorum ama çocukluðumu veremiyor hiç kimse
Çocuk olsam ne yapardým? diye sordum kendime
Aðlarmýydým, oynarmýydým yoksa
Yorulunca uyuyamý kalýrdým bir aðacýn altýnda
Ah bir çocuk olabilseydim, umrumda bile olmazdý bu dünya
Ben çocuk olmayý istiyorum
Yani her aðladýðýmda anne demeyi
Yemek yerken üzerime dökmyi
Yokluk nedir, varlýk nedir, günah nedir bilmemeyi.
Bazen insan bir saat gibi olsa diyorum
Üç-beþ saat geriye alýna bilse
Yada bir tohum gibi olsa, büyüyüp, yetiþip, topraga düþüp yeniden yeþerse
Yani ben büyümeyi istemiyorum
Her gördüðüme soruyorum, gören varsa
Birazcýkta olsa beni seven varsa
Üzülen varsa göz yaþlarýma
Çocuklugumu arýyorum: bulup versinler bana
Çocukluðumu yaþamak isiyorum bir daha.
Mehmet EROÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.