SÜRGÜN
SÜRGÜN
Bir büyük büyüki bozuluyor sanki þafakta,
Bak hâla kalbimin yerinde, senin kalbin atmakta.
Ýzin ver gideyim yollarýndan peþin sýra,
Ne kadar muhtacým bilsen, sesini duymaya.
Bekliyorum, bir kez gel de yeter,
Ayrýlýk sýrtýmda ok,baðrýmda paslý hançer.
--Ne olur uzatma sürgün yýllarýmý---
Ya dön bana, ya dönmeme izin ver sana.
Duy sesimi, ey sevgili, ey zalim yar,
Uçurumlar yakýn, sensizlik uzak diyar.
Boynumda patlayacak gibi bir þahdamar,
Beynimde kopuyor sonsuz fýrtýnalar.
Kalbimi yerinden sökecekmiþ gibi bir el,
Boðazýma yapýþmýþ, býrakmýyor ecel.
--Ne olur uzatma sürgün yýllarýmý---
Ya dön bana, ya dönmeme izin ver sana.
Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.