ŞARKILARDA HÜZÜN VARDI BUGÜN!..

bugün yorgunum kýrlangýçlar gibi
kanatlarým yaralý
kan revan gökyüzünde bulutlar
varamýyorum menzilime
yaban ellerde kalmýþým öylece
çýrpýnýrým sevdamýn sesleniþine
el vermez ipi kopuk ayazlar...


bir gül bile uzatamadým sevdama
üþümüþ yüreðim
solan mevsimler güzlerde asýlý
kangren olmuþ gurbet eller
kökten kazýnmalý derim
her yürek kýpýr kýpýrken bugün
ben küskünüm yalnýzlýðýma...


nice naðmeler dökülür dudaklardan
nazlý nazlý okþanýrken saçlar
belkide poyrazlarda sýmsýcacýk öpüþler
sarýlýrken sevgililer tenlerde
iki bedende tek yürek atar sevgice
ben mahzun hayallerde dalar giderim ...


yeditepedir hüzünlü þarkýlarým
agýttýr bekledigim yýllarým
bilmem daha ne kadar beklenecek
karlý tepeler ne zaman eriyecek
kardelen olmuþum dertlerimde
takvimler vuslatý kelepçelerken
gönlüm BAHAR’a gelip serilmeyi bekler
leylek kokularýnda sarhoþ olmak ister ...


Zafer Direniþ
...
Sosyal Medyada Paylaşın: