BU İNSANLAR

Vatan, millet deme sakýn!
Horlar seni bu insanlar.
Orta yerde tek baþýna,
Korlar seni bu insanlar.

Dürüstlüðün yok deðeri
Yurt olmuþtur talan yeri
Temizleyim derken kiri,
Kirler seni bu insanlar.

Yalan meþru, hileyse hak
Gel düzene uydur ayak
Sür sefaný, keyfine bak,
Körler seni bu insanlar.

Sakýn Hak’tan yana bakma
Kursaðýna helâl sokma
Tike tike, lokma lokam,
Yerler seni bu insanlar.

Salih âmel, yön Allah’a
Senden baþka yoktur daha
Her gün yeni bir günaha,
Zorlar seni bu insanlar.

(Kýr Çiçeði/1998)
Sosyal Medyada Paylaşın:

Pusatcan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

BİR OLALIM, İRİ OLALIM GALİP ERDEM VATANIM TÜRKİYE, BEN İSE TÜRK’ÜM KÖYDE HAYAT TÜRKİYE'M ANNEM TEVEKKÜL KİM UTANSIN? AY OĞUL! YAŞAMA HEVESİ