Kýrmýzýnýn tonlarýný Taþýyordu Çocuk masumluðundaki Sahipsiz gözbebeklerin Bir affedilmez kini Doyasýya ve inadýna Yaþýyordu Belki bu yük …belki bu þüphe .....bu endiþe .........bu nefret Kendini aþýyordu
Oysa Uçsuz bucaksýzdý Ýçinde ki toprak Ve kýrmýzýydý Bereket taþýyordu
Sen ne dersen de Karanlýk Ne söylerse söylesin Gözlerindeki kýrmýzýyla Yüreðinde bir yerlerde Aklýnýn bir köþesinde Eminim Tüm beyazlýðýyla …..ve berraklýðýyla Gün ýþýyordu
Ve bulutlarý aralayan Seni kuþanmýþ Gök kuþaðýnýn altýndaki adam Kýsmetine… …. Kaderine Ve hatalarýnýn piþmanlýðýna Dolu dizgin Pupa yelken Koþuyor… Koþuyordu
Ve diyordu ki Ben Yalnýz ben Unutulmaz aþklarýn Son maraton eri Ve yalnýzlýk þimþeklerinin Kýrmýzý paratoneri Yoruldum Yýprandým Ayak izlerim Çok üþüyordu….
Sosyal Medyada Paylaşın:
Albayraklım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.