BİR DOSTUM VAR
Bir dostum var benim düþman baþýna,
Gül atýp kafamý yarmayý sever.
Yalvarýp yakarmam gider hoþuna,
Kalbimi sitemle kýrmayý sever.
Sinemi parçalar keyfine bakar,
Soðukta piþirir ateþte yakar,
Cefa zincirini boynuma takar,
Sonra hatýr gönül sormayý sever.
Ummadýk zamanda ummadýk yerde,
Ansýzýn uðratýr bin türlü derde.
Gözlerime baðlar bir kara perde,
Yokuþtan yokuþa yormayý sever.
Ýçime zerrece bir huzur girse,
Yüzümde hafifçe tebessüm görse,
Ne zaman ufacýk bir umut verse,
Önüme tuzaklar kurmayý sever.
Yüreðime kazmýþ bir derin kuyu,
Kýzýl kor içinde azaptýr suyu.
Beni aðlatýrken bir ömür boyu,
Karþýmda gülerek durmayý sever.
Adýmý düþürür dillerden dile,
Rezil oluþuma aldýrmaz bile,
Biraz neþe sevinç biraz da çile,
Beni çamur gibi karmayý sever.
Verdiði her þeyi geri çekince,
Yaralý kalbime biber ekince,
Kaným çekilince çarem bitince,
O zaman yaramý sarmayý sever.
28.04.2000……MUSTAFA YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.